Vandaag is het Sint-Maarten. De koeien hebben staarten en de meisjes hebben rokjes aan. Aldus het liedje wat de kinderen vanavond zingen. Elk jaar op 11 november gaan de kinderen in Utrecht en een aantal andere plekken in ons land aan het begin van de avond langs de deuren, brengen liedjes ten gehore en worden overladen met snoep. De kinderen tonen vervolgens met liefde en plezier, dat zij delen belangrijker vinden dan verzamelen. Net zoals Sint-Maarten dat destijds deed.

Een mantel in tweeën

Rond het jaar 320 werd ergens in Hongarije een jongen geboren, die Martinus (= Maarten) werd genoemd. Hij was de zoon van een Romeinse soldaat, die net als zijn vader het leger in moest om te vechten. Martinus wilde liever mensen helpen en verkondigde met enige regelmaat: “Deel alles van wat je hebt in tweeën en zo krijgen we een betere wereld”. Op een dag reed Martinus de Franse stad Amiens binnen met de soldaten van zijn compagnie. Daar lag een bedelaar rillend van de kou op straat. Martinus twijfelde geen moment, trok zijn mantel uit, sneed deze met zijn zwaard in tweeën en deelde het met de arme man. Na het mikpunt van hoon en spot te zijn geweest, nam Martinus ontslag en werd monnik. Volgens de verhalen verrichtte Martinus wonderen en werd hij zo geliefd dat hij steeds meer volgelingen kreeg, die hem vroegen bisschop in de stad Tours te worden. Martinus werd na zijn overlijden alsmaar beroemder en in het jaar 690 werd er in Utrecht een kerkje naar de goede man genoemd. Sint-Maarten is sindsdien nooit meer vergeten.

Vrolijke lichtjes

Traditiegetrouw lopen de kinderen in een optocht door de wijk met een vrolijk en bontgekleurd lampionnetje, waar een lichtje inzit. Vroeger werd een koolraap of suikerbiet uitgehold, maar vandaag de dag zijn complete lampions te koop, mocht de drukke ouder onverhoopt geen tijd (of zin) hebben in een middagje doe-het-zelven. Over de lampion doen verschillende verhalen de ronde. De ene onderzoeker claimt dat het te maken heeft met volksfeesten en het eren van alle doden, de ander weet zeker dat het letterlijk het licht in de duisternis is. Een laatste wetenschapper meent dat het dragen van het vuur een voorchristelijk vruchtbaarheidsritueel is. Voor elk wat wils, dus. Na het snoepgoed ’s avonds te hebben geïncasseerd danken de kinderen de gulle gevers met het passende en pakkende versje: “Elf november is de dag, dat mijn lichtje schijnen mag”.
 

Kilo’s snoep

Geen snoepgoed in huis? Ga dan nog even snel naar de supermarkt. Met Sint-Maarten hebben de grote ketens feestelijke aanbiedingen rondom kiloverpakkingen snoep. Mandarijntjes doen het ook goed, mocht u liever wat gezonds willen uitdelen. Met koolrapen en suikerbieten echter maakt u de kleintjes niet gelukkig. Geniet vanavond van de blije gezichtjes en hartverwarmende liedjes en maakt u zich vooral geen zorgen om rotte tanden. We gaan er namelijk vanuit dat de kinderen het verhaal van Sint-Maarten goed hebben begrepen en het snoepgoed eerlijk delen. Zo niet, dan hopen we dat er ouders zijn, die hun kroost stimuleren dit alsnog te doen… Een fijne Sint-Maarten toegewenst!